Ο ΕΔΟΕΑΠ ξεχωρίζει από όλα τα ασφαλιστικά Ταμεία- Οργανισμούς για δύο πράγματα:
* Είναι ο μοναδικός αυτοδιοίκητος, αφού τα μέλη της διοίκησης τα εκλέγουμε και δεν διορίζονται από το κράτος, αλλά και
* Είναι ο μοναδικός που κατάφερε μέσα στο μνημόνιο να «κουρέψει» δύο φορές τα αποθεματικά του, μία φορά με εντολή της κυβέρνησης και άλλη μια φορά …με εντολή της διοίκησής του.
Το δεύτερο «κούρεμα» όπως όλοι γνωρίζουμε πια, έγινε όταν «ομόφωνα» η διοίκηση του ΕΔΟΕΑΠ αποφάσισε να ρευστοποιήσει τα ήδη «κουρεμένα» ομόλογα στο χειρότερο επίπεδο τιμών που θα μπορούσε να πετύχει κανείς.
Έτσι όχι μόνο πρόσθεσε νέες ζημιές στα κουρεμένα αποθεματικά του ΕΔΟΕΑΠ,αλλά – το χειρότερο – απέκλεισε τον ΕΔΟΕΑΠ από αυτό που όλα τα Ταμεία«κέρδισαν» στη συνέχεια: την άνοδο των τιμών των ομολόγων σχεδόν κατά 50%.
Το ερωτηματικό που έχει αποφύγει να απαντήσει η απερχόμενη διοίκηση,όπως ο διάβολος το λιβάνι, (το θέσαμε δημόσια και στην Γεν. Συνέλευση που είχε απαιτήσει την παραίτηση της διοίκησης και τον έλεγχο των οικονομικών) είναι το γιατί …έτρεξε να ρευστοποιήσει τα 25 εκ.ευρώ των αποθεματικών (που ήταν όπως όλα τα διαθέσιμα στην ΤτΕ σε ομόλογα) όταν στις τράπεζες διέθετε υπερεπάρκεια κεφαλαίων για να αντιμετωπίσει τις τρέχουσες ανάγκες του οργανισμού.
Και η απάντηση στο ερωτηματικό αυτό δεν μπορεί να κρυφτεί πίσω από τις εκ των υστέρων «απαιτήσεις» προς την ΤτΕ, αφού γνώριζαν εξ αρχής ότι αυτή καλύπτεται νομικά από το καθεστώς διαχείρισης των διαθεσίμων των Ταμείων…
Για τα έργα και ημέρες της τελευταίας διοίκησης υπάρχουν και άλλα πολλά ερωτηματικά όπως π.χ. οι προσλήψεις, τα επιλεκτικά υψηλά μισθολόγια, οι ακατανόητες επεκτάσεις εγκαταστάσεων, η άρνηση παροχής στοιχείων για τους ελέγχους στην εξελεγκτική επιτροπή, κ.λ.π. , την ίδια στιγμή που έμπαιναν μπροστά οι περικοπές παροχών προς τους ασφαλισμένους.
Η νέα διοίκηση που καλείται να εκλέξει ο κλάδος θα έχει την ευθύνη, είτε να καταφέρει να βγάλει τον Οργανισμό από το οικονομικό και διοικητικό αδιέξοδο, είτε να πάρει πάνω της την ευθύνη του «τέλους» του ΕΔΟΕΑΠ.
Δηλαδή όσων είχε κατακτήσει ο κλάδος: ικανοποιητική περίθαλψη και συνταξιοδοτική επικούρηση.
Είναι πλεονασμός να περιγράψουμε αυτό που η πλειονότητα των συναδέλφων βιώνει καθημερινά : την αλματώδη αύξηση της ανεργίας, τη μετατροπή των συμβάσεων σε μπλοκάκια, των μισθών σε «επιδόματα» και τη διαρκή συρρίκνωση του αριθμού των δημοσιογράφων που θα μπορούν να απευθύνονται στον ΕΔΟΕΑΠ για τις ολοένα και λιγότερες παροχές.
Η διοίκηση του ΕΔΟΕΑΠ κατάφερε αυτό που κανείς δεν είχε καταφέρει πριν από αυτή: Να κάνει ακόμα χειρότερη την καταστροφή που έχει σπείρει στον κλάδο η αγαστή συνεργασία της μνημονιακής κυβέρνησης με την εκδοτική εργοδοσία.
Το κατάφερε μάλιστα σε τέτοιο επίπεδο που να επιτρέπει σε κυβερνητικά στελέχη που παραμένουν "μέτοχοι" στον ΕΔΟΕΑΠ, να βάζουν στο τραπέζι τα «νούμερα» και να προβάλουν σαν μοναδική μας «διέξοδο» την ένταξη στον ΕΟΠΥΥ και τη μετάλλαξη του ΕΔΟΕΑΠ σε «επαγγελματικό ταμείο»…
Μπορεί αυτή η πορεία και η μνημονιακή στόχευση να ανατραπεί ; Μπορεί ο ΕΔΟΕΑΠ να ξανακερδίσει τα «χαμένα»;
Σ’ αυτό πρέπει να απαντήσει ο κλάδος μέσα στις επόμενες ημέρες στις εκλογές της 12/13 Μαρτίου.
Και αυτή η απάντηση πρέπει να έχει ξεκάθαρους στόχους:
· Εργαζόμενοι και διοίκηση θα πρέπει να δουλέψουν μαζί και σε άμεση συνεργασία με τις Ενώσεις του κλάδου, πυκνώνοντας τις διαδικασίες συλλογικών αποφάσεων (Γεν. Συνελεύσεις, συγκεντρώσεις, διαρκή επικοινωνία με τις Ενώσεις), και απορρίπτοντας τους μέχρι σήμερα μηχανισμούς«διαχείρισης», που λειτουργούσαν πίσω από τις πλάτες των συναδέλφων
· Να προχωρήσουμε στις αποφάσεις της Γεν.Συνέλευσης που η τελευταία διοίκηση επιχείρησε να ακυρώσει (αποκατάσταση παροχών, ορθολογική λειτουργία του Ταμείου) και να προχωρήσει σε εξονυχιστικό έλεγχο των πεπραγμένων.
· Να κατατεθεί σχέδιο δράσης που θα επιχειρήσει αφενός να βάλει σε έλεγχο ότι έχει απομένει από τα διαθέσιμα του οργανισμού, να πετύχει την καλύτερη απόδοσή τους και αφεταίρου να διεκδικήσει την επιστροφή των «κουρεμένων» αποθεματικών.
· Να διαμορφώσει ένα οικονομικό πρόγραμμα που θα αντιμετωπίζει όλες τις προοπτικές που συνδέονται με την μνημονιακή τύχη του αγγελιόσημου και το μέγα θέμα των ανύπαρκτων εργοδοτικών εισφορών.
· Να αναλάβει σαν αυτοδιοίκητο Ταμείο αγωνιστικές πρωτοβουλίες στον χώρο της ασφάλισης ενάντια στην μνημονιακή μπουλντόζα και την κυβέρνησή της, σε συνεργασία με άλλους κλάδους εργαζόμενων που κινούνται στην ίδια κατεύθυνση