Αναδημοσιεύω την επιστολή μέλους της ΕΣΗΕΑ προς την ΠΟΕΣΥ (την ομοσπονδία των δημοσιογράφων στην οποία συμμετέχει και η ΕΣΗΕΑ) όχι για το σύνολο του περιεχομένου της, άλλωστε ο καθένας έχει το δικαίωμα να απευθύνεται στα σωματεία που ανήκει και να προτείνει δράσεις και τακτικές για τον κλάδο, αλλά για τη συγκεκριμένη λογική-οπτική, που θεωρεί ότι η έκφραση αλληλεγγύης σε όσους αγωνίζονται για τη Δημόσια Υγεία, είναι ακατανόητο και εξωπραγματικό καθήκον για μια συνδικαλιστική οργάνωση εργαζομένων. Μπορεί βεβαίως να εξηγηθεί, αν κάποιος έχει λύσει το πρόβλημά του και έχει καβατζώσει εφ όρου ζωής σουίτα σε ιδιωτικό νοσοκομείο, δυνατότητα που δεν γνωρίζω αν έχει ο συγκεκριμένος που την υπογράφει. Οι υπόλοιποι που ακόμα εμπιστευόμαστε τους μαχητές εργαζόμενους των δημοσίων νοσοκομείων (και στο επιστημονικό τους αντικείμενο και στους συνδικαλιστικούς αγώνες) έχουμε κάθε λόγο να μην κάνουμε βήμα πίσω από αυτό το στόχο. Η δημοσιοποίηση (τα Bold με δικιά μου επιλογή) της προτροπής προς την ΠΟΕΣΥ να μην ασχολείται με την υπεράσπιση της Δημόσιας Υγείας, γίνεται μόνο και μόνο για να γίνει ορατό και στους έξω από το χώρο των ΜΜΕ, κάτω από ποιές συνθήκες δίνονται οι μάχες μέσα σε αυτά. Ναι ήμουν ο συντάκτης της "ακατανόητης" ανακοίνωσης, την πρότεινα στην ΠΟΕΣΥ και προς τιμήν της την υιοθέτησε.
Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ
Αντί να επιδίδεται εις την έκδοση ψηφισμάτων συμπαράστασης (!) η ΠΟΕΣΥ να κοιτάξει τα ζέοντα προβλήματα των δημοσιογράφων
Πέμπτη, 7 Φεβρουαρίου, 2013, 9:24 πμ
email Σεραφείμ Χ. Μηχιώτη στο enimerosi24
Επιστολή Σεραφείμ Χ. Μηχιώτη, προς τον πρόεδρο
και τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου της Ομοσπονδίας
6 Φεβρουαρίου 2013
Κύριοι συνάδελφοι,
Σας απευθύνω αυτήν την επιστολή μου, εν όψει της σημερινής(χθεσινής) συνεδριάσεως του ΔΣ της ΠΟΕΣΥ, ευελπιστών ότι, ως Διοίκηση του δευτεροβάθμιου Σωματείου των δημοσιογράφων, δεν συνεδριάζετε εν «κενώ αέρος», περιοριζόμενοι εις την έκδοση «ανακοινώσεων συμπαράστασης», όπως π.χ. υπέρ των 35 συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ που επεχείρησαν να καταλάβουν το γραφείο του Υπουργού Εργασίας ή υπέρ των κινητοποιήσεων των κατοίκων της Ικαρίας, γιά τη συνέχιση της λειτουργίας του εκεί Νοσοκομείου.
Ομοίως φαντάζει ως ακατανόητη αναγκαιότητα, αν όχι ως απαράδεκτος πατερναλισμός, η επωδός των υποδείξεων και εις τις δύο ανακοινώσεις προς το σώμα των δημοσιογράφων «να εκφράσουν με κάθε τρόπο την αλληλεγγύη τους» ή «να υπερασπίζονται και να προβάλλουν τους αγώνες όλων των εργαζομένων, όπως επιβάλουν (ορθόν είναι το επιβάλλουν) οι δεοντολογικοί κανόνες του δημοσιογραφικού επαγγέλματος, με αντικειμενικότητα και διασταύρωση, χωρίς παραπλάνηση, αποσιωπήσεις και αναπόδεικτες καταγγελίες».
Αδυνατώ να αντιληφθώ τη φιλοσοφία λειτουργίας της ΠΟΕΣΥ, ως μηχανισμού παραγωγής τέτοιων ανακοινώσεων και προβληματίζομαι εντόνως, αν έχετε επαρκή αντίληψη των προβλημάτων του κλάδου ή τα παρακολουθείτε εξ αποστάσεως.
Διότι δεν είναι δυνατόν ο εφιάλτης των απολύσεων δημοσιογράφων και των πολύμηνων καθυστερήσεων καταβολής δεδουλευμένων να τείνει να αποτελέσει καθημερινό κανόνα, σε όλο το φάσμα των επιχειρήσεων ΜΜΕ και να έχει συμβεί το χθεσινό: Ο εκπρόσωπος των δημοσιογράφων του «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ» εις το Μεικτό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ να γράφει εις τα παλαιότερα των υποδημάτων την πρόσκληση του ΔΣ να προσέλθει γιά εξηγήσεις γιά το θέμα των αρξάμενων εκτεταμένων απολύσεων εις την εφημερίδα του και να περιορίζεται να παραπέμπει σε ιταμού περιεχομένου προηγούμενη επιστολή του, όταν και προηγουμένως είχε κληθεί προς τούτο και είχε ομοίως αρνηθεί να παραστεί.
Φρονώ, ότι το θέμα των 8 απολύσεων συναδέλφων από το «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ» (μέχρι σήμερα), δεν πρέπει «πέσει στα μαλακά», επειδή ο κ. πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ θέλει να επιδεικνύει ιδιαίτερη ελαστικότητα, ως προς τις υποχρεώσεις των Αριστερών επιχειρήσεων ΜΜΕ προς τις διατάξεις της κείμενης εργατικής νομοθεσίας, οιονεί ασύλου εις τις τελευταίες γιά τις απολύσεις που αποφασίζουν ή τις μεγάλες καθυστερήσεις καταβολής δεδουλευμένων. Όπως δε είπε εις την χθεσινή συνεδρίαση του ΔΣ της Ενώσεως «δεν είναι θέμα πρώτης προτεραιότητας»!
Υπό το πνεύμα των προηγουμένων και δεδομένης της συνειδητής κωλυσιεργίας –πλέον- του ΔΣ του ΕΣΗΕΑ, υπ’ ευθύνη του προέδρου του ΔΣ, γιά όσα θλιβερά εξελίσσονται εις τη συγκεκριμένη εφημερίδα, πλην όμως είναι απολύτως επιτρεπτά(;) λόγω του ότι «ο «Ριζοσπάστης» δεν είναι ιδιοκτησία κεφαλαιοκρατών» (από την επιστολή του συνδικαλιστικού εκπροσώπου Χρ.Μανταλόβα) θεωρώ ότι οφείλετε ως ΔΣ της ΠΟΕΣΥ να προχωρήσετε ΑΜΕΣΩΣ εις τις ακόλουθες ενέργειες:
1. Με πρωτοβουλία του ΔΣ της ΠΟΕΣΥ, να κληθούν από την Ομοσπονδία οι ίδιοι οι απολυθέντες συνάδελφοι πλέον, όπου και να παρουσιάσουν την απαράδεκτη κατάσταση που έχει διαμορφωθεί, σε κατάφωρη παραβίαση κάθε έννοιας Δικαίου και συνδικαλιστικής δεοντολογίας, δεδομένου ότι ο κατ’ ευφημισμόν εκπρόσωπός τους εις το Μεικτό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ έχει παύσει πλέον να τους εκπροσωπεί, συνεπεία της αντικειμενικώς αντισυνδικαλιστικής του στάσεως προς όφελος της κομματικής εργοδοσίας του ΚΚΕ,
2. Εν συνεχεία της προηγούμενης ενέργειας ή και παραλλήλως με αυτήν, το ΔΣ της ΠΟΕΣΥ να συγκαλέσει συνέλευση των δημοσιογράφων του «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ», εις τον εργασιακό τους χώρο κατά προτίμηση, με την παρουσία εκπροσώπων του ΔΣ του ΕΣΗΕΑ, όπως έχει γίνει και σε άλλες περιπτώσεις επιχειρήσεων ΜΜΕ, και,
3. Να προβείτε, ως ΠΟΕΣΥ, σε έλεγχο ως προς την στάση του εν λόγω συνδικαλιστικού εκπροσώπου, εάν και κατά πόσον είναι τυπικώς και ουσιαστικώς η στάση του είναι συμβατή, με τις καταστατικές διατάξεις και τη συνδικαλιστική δεοντολογία εν γένει.
Σημειωθήτω ότι τη σύγκλιση αυτή της συνέλευσης είχαν ζητήσει ενυπογράφως 16 δημοσιογράφοι του “ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ” με επιστολή τους προς τον εκπρόσωπο τους εις το Μεικτό Συμβούλιο, δίχως συνέχεια. Πολλώ δε μάλλον η διεύθυνση της εφημερίδας επεδίωξε να ασκήσει πιέσεις, μέσω των αντιστοίχων υπευθύνων τμημάτων, ώστε να “πάρουν πίσω” τις υπογραφές τους.
Πιστεύω ότι η περαιτέρω συνέχιση παρελκυστικής τακτικής γιά όσα συμβαίνουν εις το “ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ” πρέπει να διακοπεί πάραυτα, διότι αποθρασύνεται η κομματική εργοδοσία του φύλλου, ώστε να προχωρήσει εις το σύνολο των 40 απολύσεων, τις οποίες έχει εξαγγείλει. Αν ο δημοσιογραφικός συνδικαλισμός δεν αποφασίσει να ευαισθητοποιηθεί πάραυτα, είναι προφανές ότι κάθε περαιτέρω ολιγωρία θα ισοδυναμεί με «πράσινο φώς» από πλευράς ΠΟΕΣΥ-ΕΣΗΕΑ γιά την ολοκλήρωση και των 40 εξαγγελθεισών απολύσεων, οπότε το έγκλημα θα έχει ολοκληρωθεί και η όποια αντίδραση θα παρέλκει, όπως έχει συμβεί και σε περιπτώσεις χειρισμού ανάλογων εκτεταμένων απολύσεων και σε άλλες επιχειρήσεις ΜΜΕ.
Είσθε διατεθειμένοι να συναινέσετε προς τούτο, επειδή ο πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ θέλει να ακολουθεί διαφορετικά μέτρα και σταθμά γιά «αριστερά έντυπα», των οποίων οι «αρχές» επιβεβαιώνονται (και) με εκτεταμένες απολύσεις;
Οφείλετε, ως ΔΣ της ΠΟΕΣΥ, να πράξετε τα δέοντα χωρίς χρονοτριβή και να αποστείτε από την εκφυλιστική πρακτική των «ανακοινώσεων συμπαράστασης», η οποία απονευρώνει κάθε έννοια πραγματικού συνδικαλιστιμού και αφήνει τους εργαζόμενους βορά εις τις προθέσεις των ιδιοκτητών των επιχειρήσεων ΜΜΕ, αδιακρίτως αν ανήκουν σε αστούς ή σε κομμουνιστές. Διότι τα δικαιώματα των εργαζομένων είναι ενιαία και αδιαίρετα και δεν είναι κεχρωσμένα.
Με εκτίμηση
Σεραφείμ Χ. Μηχιώτης
Τακτικό μέλος ΕΣΗΕΑ
Σημείωση του blog: για να προλάβω τίποτα "πονηριές", στη μοναδική συγκέντρωση έξω από τον 902 για απολύσεις, το Σεπτέμβρη του 2011 ήμουν εκεί και όχι πίσω από κάποιο πληκτρολόγιο, ή στον καναπέ http://financialcrimesnews.blogspot.gr/2011/09/902_05.html
