Είμαστε όλοι Έλληνες…
Γράφει ο Ιάκωβος Ποθητός
«Τους λαούς δεν τους χωρίζουν τα σύνορα, τους χωρίζουν οι επικίνδυνοι πολιτικοί, που διψώντας για όλο και περισσότερη εξουσία, για όλο και περισσότερο πλούτο, καλλιεργούν το μίσος μεταξύ των ανθρώπων»
Αυτό που βροντοφώναξαν την Κυριακή χιλιάδες άνθρωποι, στη Γαλλία, στη Γερμανία, στην Ιταλία, στην Αμερική και σε αρκετές άλλες χώρες, ήταν η απάντηση στα όσα σκληρά κι απάνθρωπα μέτρα λαμβάνουν οι ισχυροί κι αδίστακτοι οικονομικοί και πολιτικοί παράγοντες σε βάρος των ανίσχυρων πολιτών.
Γιατί πράγματι, οι πολίτες της όποιας χώρας και ειδικότερα της Ελλάδας, είναι ανίσχυροι μπροστά στους αδίστακτους πολιτικούς που στο όνομα της δημοκρατίας διαπράττουν τα μεγαλύτερα εγκλήματα.
«Είμαστε όλοι Έλληνες» φώναξαν απευθυνόμενοι στους γύπες πολιτικούς της Τρόικας συμπυκνώνοντας σε αυτές τις τρεις λέξεις τις επιθυμίες όλων των απανταχού της γης ανθρώπων, που θέλουν να ζουν ειρηνικά, με κοινωνική δικαιοσύνη, με αλληλοκατανόηση και συμπαράσταση. Γιατί τους λαούς δεν τους χωρίζουν τα σύνορα, τους χωρίζουν οι επικίνδυνοι πολιτικοί, που διψώντας για όλο και περισσότερη εξουσία, για όλο και περισσότερο πλούτο, καλλιεργούν το μίσος μεταξύ των ανθρώπων.
«Εκείνοι που ξεχωρίζουν την πολιτική από την ηθική, ποτέ δεν θα καταλάβουν ούτε τη μία, ούτε την άλλη» είχε πει ο Απολλώνιος Περγαίος. Και παρατηρώντας τις τελευταίες δεκαετίες τις συμπεριφορές πολλών ξένων κι Ελλήνων πολιτικών, διαπιστώνουμε ότι δεν είχε άδικο.
Οι «σωτήρες» των λαών, οι περιβόητοι «σύμμαχοι», αποδεικνύονται χρόνο με το χρόνο, μέρα με τη μέρα, όλο και πιο επικίνδυνοι, όλο και πιο αδίστακτοι, πιο άπληστοι. Οι δολοφονικές επιθέσεις τους κατά Κρατών στο όνομα τάχα της ελευθερίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, δεν ξεγελούν πια κανένα. Σερβία, Ιράκ, Αφγανιστάν και τόσα άλλα Κράτη ισοπεδώθηκαν, λεηλατήθηκαν, από τους «πολιτισμένους συμμάχους». Χιλιάδες μανάδες έθαψαν τα παιδιά τους, χιλιάδες γυναίκες έχασαν τους άντρες τους, χιλιάδες παιδιά ακρωτηριάστηκαν από τα πυρά των σύγχρονων σταυροφόρων της Δύσης.
Αυτοί, οι αδίστακτοι και άκαρδοι πολιτικοί, περιμένει κανείς να αποκτήσουν ξαφνικά ευαισθησίες και να βλέπουν με αγάπη, με στοργή τους απλούς ανθρώπους; Γι’ αυτούς οι άνθρωποι είναι αριθμοί, είναι πιόνια πάνω στη σκακιέρα και τα θυσιάζουν χωρίς κανέναν ενδοιασμό προκειμένου να πετύχουν τους στόχους τους. Στόχους που καμία σχέση δεν έχουν με τα όνειρα και τις ελπίδες των λαών.
«Είμαστε όλοι Έλληνες». Αυτό το σύνθημα είχε αποδέκτες, εκτός της Τρόικα, τους πολιτικούς της κάθε χώρας. Αυτούς που επιτρέπουν στους κερδοσκόπους να εξαθλιώνουν λαούς, να οδηγούν στην ανέχεια εκατομμύρια πολίτες, να καταπατούν και να τσαλακώνουν τα όνειρα της νέας γενιάς. Και είναι βέβαιο, ότι το κατάλαβαν πολύ καλά εκείνοι που εξαθλίωσαν με τα μέτρα που επέβαλαν τους Έλληνες. Γι’ αυτό ξαφνικά, μετά από τις διαδηλώσεις επωνύμων κι ανωνύμων πολιτών σε πολλά ξένα Κράτη, οι «σκληροί» της Τρόικα, οι αμετακίνητοι από τις θέσεις τους εκπρόσωποι του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, αλλάξανε συμπεριφορές και δηλώσεις.
Έγιναν από τη μια στιγμή στην άλλη, πιο διαλλακτικοί, πιο «ευαίσθητοι», πιο πρόθυμοι να βοηθήσουν την Ελλάδα να ξεπεράσει τα μεγάλα οικονομικά της αδιέξοδα. Με λίγα λόγια, φοβήθηκαν μια γενικότερη εξέγερση των πολιτών, φοβήθηκαν την ΠΤΩΣΗ τους από την εξουσία.
«Είμαστε όλοι Έλληνες». Εκείνοι που έλαβαν την εμπιστοσύνη των πολιτών για να διαχειρίζονται το μέλλον τους και την τύχη της χώρας, αν είναι ενάρετοι, ηθικοί, με τα αναγκαία προσόντα και κυρίως αν αγαπούν τον λαό τους κι έχουν όραμα για ένα καλύτερο αύριο, παρά τα όποια ανθρώπινα λάθη τους, περνούν στην ιστορία σαν καλοί κυβερνήτες. Αν όμως τα όσα υποσχέθηκαν ήταν ψεύδη που στόχο είχανε την υφαρπαγή της ψήφου των πολιτών με μοναδικό σκοπό την εξουσία, τότε περνούν στην ιστορία σαν τύρρανοι ή σαν εφιάλτες. Εφιάλτες της δημοκρατίας, εφιάλτες των πολιτών και της χώρας.
«Είμαστε όλοι Έλληνες». Τα σύνορα δεν εμποδίζουν τους ανθρώπους να νοιώσει ο ένας τον άλλον, να ενώσουν τις ελπίδες τους, να μοιραστούν την αγωνία τους για την επόμενη μέρα.
«Είμαστε όλοι Έλληνες». Αυτό το κίνημα που εμφανίσθηκε σε πολλές χώρες δεν είναι μόνο φωνή συμπαράστασης για την Ελλάδα. Είναι η αρχή μιας επανάστασης των πολιτών κατά των εξουσιαστών. Είναι η συνειδητή αντίσταση του εργαζόμενου, του επιστήμονα, του διανοούμενου κατά του σκοταδισμού και της κυριαρχίας των Τραπεζών. Κι αυτό το κίνημα θα γιγαντωθεί αν δεν υποχωρήσουν οι παράλογες απαιτήσεις εκείνων που υπηρετούν τους οικονομικούς κολοσσούς.
«Είμαστε όλοι Έλληνες». Αυτό ας το κρατήσουμε ζωντανό στη μνήμη μας και να μην επιτρέψουμε σε κανέναν να το σβήσει…