Ύστερα από τρεις μήνες αδράνειας, φόβου και ψευδαισθήσεων, οι εργαζόμενοι στην Ελευθεροτυπία σήκωσαν επί τέλους το ανάστημά τους! Σε θυελλώδη γενική συνέλευση το βράδυ της Τετάρτης(02/11) αποφάσισαν να προχωρήσουν προς το παρόν άμεσα σε 24ωρη απεργία αφήνοντας ανοικτό το ενδεχόμενο για περαιτέρω κινητοποιήσεις, διεκδικώντας δεδουλευμένα τριών μηνών αλλά και το δικαίωμά τους να μην πεταχτούν στο δρόμο χωρίς αποζημιώσεις.
Η εφημερίδα που διακρίθηκε για την ελευθερία πνεύματος, που στάθηκε καταφύγιο για την παρουσίαση ριζοσπαστικών απόψεων σε ένα όλο και πιο γκρίζο τοπίο στα ελληνικά ΜΜΕ, οδεύει στο τέλος της. Όχι βέβαια με ευθύνη των 800 και πλέον εργαζόμενων της αλλά με αποκλειστική ευθύνη της ιδιοκτησίας και των διευθυντών της επιχείρησης, την οποία οδήγησαν σε μαρασμό, πουλώντας «αμφισβήτηση» προς τα έξω, εφαρμόζοντας ωστόσο μέσα την πιο σκληρή μνημονιακή πολιτική, εξωθώντας τον κόσμο σε δήθεν «εθελούσιες εξόδους» με την υπόσχεση αποζημιώσεων που θα προέρχονταν από κάποιο τραπεζικό δάνειο το οποίο τελικά δεν ήλθε…
Όπως και η ανεκδιήγητη πολιτική του μνημονίου οδήγησε τη χώρα στην χρεοκοπία, έτσι και η «εξιδείκευση» του μνημονίου στα ΜΜΕ οδηγεί τους εργαζόμενους σε αυτά στη μαζική ανεργία και ανέχεια. Οι μέτοχοι της Χ.Κ. ΤΕΓΟΠΟΥΛΟΣ αρνούνται να συνεισφέρουν από την ατομική τους περιουσία, την οποία όπως κάθε επιχειρηματίας συσσώρευσε από την εργασία των υπαλλήλων του, θεωρώντας ότι εν μέσω γενικευμένης καπιταλιστικής κρίσης, οι χρεοκοπημένες ελληνικές τράπεζες θα έσπευδαν να χρηματοδοτήσουν το εγχείρημα μιας αμφιλεγόμενης αναδιάρθρωσης.
Δυστυχώς, οι εργαζόμενοι στην Χ.Κ. ΤΕΓΟΠΟΥΛΟΣ πίστεψαν για μήνες τις αυταπάτες, μένοντας απλήρωτοι, θεωρώντας ότι η επιχείρηση στην οποία εργάζονται θα έμενε αλώβητη, όταν ολόκληρη η χώρα καταρρέει εξαιτίας όχι απλά μόνο των όποιων επιλογών της κυβέρνησης Παπανδρέου, αλλά εξαιτίας της φούσκας που το ίδιο το επιχειρηματικό κατεστημένο είχε στήσει πρωτίστως στα ΜΜΕ, τη «χρυσή» εποχή του ευρώ.
Μπροστά στο αδιέξοδο της κρίσης η ιδιοκτησία της Χ.Κ ΤΕΓΟΠΟΥΛΟΣ, κάνει ό,τι έκαναν οι επιχειρηματίες στην Αργεντινή το 2001. Εγκαταλείπει την επιχείρηση στην τύχη της…παρακολουθώντας απαθής από το σπίτι της-εκεί την επισκέπτονταν συνδικαλιστικοί εκπρόσωποι και διευθυντές για να την μεταπείσουν να μην κλείσει την εφημερίδα-800 και πλέον εργαζόμενους να κινδυνεύουν να μείνουν στο δρόμο.
Έφθασε να ζητήσει(;) μέσω των διευθυντών της να συνεχίσουν οι εργαζόμενοι να δουλεύουν απλήρωτοι, όσο πάει…, για να συνεχίσουν οι δημοσιογράφοι να καλύπτουν τις «ιστορικές στιγμές» που ζει η χώρα, χωρίς καμιά υπόσχεση για το μέλλον τους(!).
Η Πρωτοβουλία για την Ανατροπή συμπαραστέκεται στον δίκαιο αγώνα των εργαζομένων στην Ελευθεροτυπία, όπως και των υπολοίπων εργαζομένων στα ΜΜΕ. Χωρίς αυταπάτες περί «καλών» και «κακών» αφεντικών, απαιτείται αγώνας για να διεκδικήσουν μαζί με όλους τους εργαζόμενους στα ΜΜΕ, μαζί με όλους τους εργαζόμενους της χώρας το δικαίωμα στη δουλειά και την αξιοπρέπεια.
Η Πρωτοβουλία για την Ανατροπή θεωρεί την απώλεια της Ελευθεροτυπίας, απώλεια για όλο τον ελληνικό τύπο, όχι μόνο γιατί σε αυτήν εργάζονται 800 εργαζόμενοι, όσοι δηλαδή σε μία μεγάλη βιομηχανική μονάδα στην Ελλάδα, αλλά γιατί θεωρεί ότι στην κρίσιμη περίοδο άτακτης χρεοκοπίας την οποία διανύουμε, φωνές σαν την Ελευθεροτυπία, και ειδικά μια Ελευθεροτυπία στα χέρια των εργαζομένων της, θα παίξουν σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση της κοινής γνώμης.
Η διαμόρφωση όμως αυτή δεν οφείλεται στα κεφάλαια της ιδιοκτησίας, αλλά στο πραγματικό «κεφάλαιο» της επιχείρησης που είναι οι εργαζόμενοι της. Είναι καιρός πλέον να συνειδητοποιήσουν οι εργαζόμενοι στην Ελευθεροτυπία και κάθε παραγωγική επιχείρηση, ότι πρέπει να αναλάβουν ντε φάκτο την παραγωγική διαδικασία. Στην περίπτωση της Ελευθεροτυπίας έχουν ήδη ακουσίως χρηματοδοτήσει την εφημερίδα με 6-7 εκατ. ευρώ. Δηλαδή χαρτί και εξοπλισμός για αρκετό καιρό είναι ήδη πληρωμένο από τους παρακρατημένους μισθούς των εργαζομένων.
Σίγουρα το εγχείρημα της αυτοδιαχείρισης δεν είναι εύκολο και μάλιστα όταν ευρύτερα στην κοινωνία συνεχίζουν να υφίστανται οι καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής. Το παράδειγμα ωστόσο της Αργεντινής(αλλά και άλλων λιγότερο γνωστών εγχειρημάτων ακόμη και στις ίδιες τις ΗΠΑ) δείχνει ότι δεν είναι και ακατόρθωτο.
ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ
(FINANCIAL CRIMES, AΡΜΜΕ, ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ, ΑΝΕΝΤΑΧΤΟΙ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ)
