Θλίψη για τον θάνατο του σκηνοθέτη Κώστα Χρονόπουλου
ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ-εφημερίδα Εργατική Αλληλεγγύη
www.sekonline.gr
Αθήνα, 26 Απρίλη 2011
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Με μεγάλη θλίψη η Εργατική Αλληλεγγύη ενημερώνει για τον θάνατο του σύντροφου Κώστα Χρονόπουλου.
Ο Κώστας πέθανε το Μεγάλο Σάββατο, 23 Απρίλη, στο Νοσοκομείο στο Ρίο της Πάτρας, όπου νοσηλευόταν σε μια ανεπιτυχή προσπάθεια μεταμόσχευσης νεφρού.
Είχαν περάσει μόνο δυο μέρες από την επέτειο της δικτατορίας του 1967, της Χούντας των καραβανάδων που ο Κώστας είχε γελοιοποιήσει τόσο πετυχημένα με την ταινία του «Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών». Ο κόσμος των γραμμάτων και των τεχνών, αλλά και το ευρύτερο κοινό έχει συνδέσει το όνομα του Κώστα με τη δημιουργία εκείνης της ταινίας.
Ήταν μια από τις πιο δυνατές πράξεις αντίστασης. Κάθε προβολή της τα χρόνια εκείνα στο Λονδίνο όπου πρωτοεμφανίστηκε έδινε κουράγιο όχι μόνο στους έλληνες φοιτητές και εξόριστους αλλά και στους διεθνείς φίλους της αντίστασης. Όχι μόνο για τις δυνατές σκηνές από τις ελληνοχριστιανικές φιέστες της δικτατορίας αλλά και για τις σπάνιες τότε εικόνες που έκαναν τη σύνδεση με τα χρόνια της μεγάλης Αντίστασης ενάντια στη ναζιστική κατοχή.
Ο Κώστας Χρονόπουλος εντάχθηκε στην Οργάνωση Σοσιαλιστική Επανάσταση από τα πρώτα βήματά της. Το όνομά του έδωσε την κάλυψη για την έκδοση του πρώτου νόμιμου έντυπου της ΟΣΕ το καλοκαίρι της Μεταπολίτευσης. Με περηφάνια δείχναμε ότι υπεύθυνος ήταν ένας σύντροφος από τη Δραπετσώνα. Αυτός ήταν ο Κώστας, ένα γνήσιο παιδί από τις εργατογειτονιές του Πειραιά, απλός και γελαστός, δίχως ίχνος έπαρσης του διανοούμενου κι ας ήταν από τα καλύτερα ταλέντα του κινηματογράφου.
Η άλλη χούντα που βρέθηκε στο στόχαστρο των καλλιτεχνικών προσπαθειών του ήταν η δικτατορία του στρατηγού Γιαρουζέλσκι στην Πολωνία του 1981. Η ταινία «Η Πολωνία της Αλληλεγγύης» δεν είναι τόσο γνωστή όσο οι άλλες του δημιουργίες. Ήταν όμως και παραμένει η απόδειξη ότι ο Κώστας Χρονόπουλος στρατεύτηκε και έμεινε πιστός στην υπόθεση του Σοσιαλισμού από τα κάτω, του «σοσιαλισμού που φέρνουν οι εργάτες, όχι τα τανκς και οι γραφειοκράτες», όπως έλεγε το σύνθημα της εποχής.
Παρά τις ταλαιπωρίες της αιμοκάθαρσης που τον τυραννούσαν τα τελευταία χρόνια, ο Κώστας ήταν ενεργό μέλος του Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος στον πυρήνα Πατησίων όπου έμενε. Ήταν υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος με το ψηφοδέλτιο της «Ανταρσία στις γειτονιές της Αθήνας» στις εκλογές που περασμένου Νοέμβρη και χωρίς αμφιβολία ήταν ένας από τους συντελεστές για την εκτίναξη της αντικαπιταλιστικής αριστεράς που κατέγραψαν τα ψηφοδέλτια της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
Η κηδεία του έγινε σήμερα Τρίτη 26 Απρίλη στον Κόκκινο Μύλο της Νέας Φιλαδέλφειας. Οι σύντροφοί του, τόσο οι παλιοί με τα σαράντα χρόνια κοινής πορείας όσο και οι νέοι που τόσο εκτιμούσε, τον αποχαιρετούμε με συγκίνηση και κρατώντας σφιχτά την ήρεμη πίστη στην προοπτική της επανάστασης και του σοσιαλισμού που ανέδυε η παρουσία του.
