κάντε κλικ για να δείτε μερικά από τα μηνύματα αναγνωστών στην ιστοσελίδα της ΕΡΤ για τις δηλώσεις Τσόκλη, στην ανάρτηση με την οποία η ΕΡΤ ζητάει συγνώμη για τις δηλώσεις.
ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α.
Αντικαπιταλιστική Αριστερή Συνεργασία για την Ανατροπή
1-9-2010
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
ΚΑΜΙΑ ΑΝΟΧΗ ΣΤΟΝ ΣΕΞΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗ ΒΙΑ
Πρόσφατα η κρατική τηλεόραση φιλοξένησε (και μάλιστα για δεύτερη φορά) τις ακραίες και βαθιά σεξιστικές απόψεις του ζωγράφου Κώστα Τσόκλη. Συγκεκριμένα, ο τελευταίος μιλώντας για τους βιασμούς γυναικών ανέφερε τα εξής:
«Δεν καταλαβαίνω γιατί ο βιαστής είναι πιο κακός από την κοπέλα που προκαλεί. Τη βία τη ζητά η ίδια. Θέλει να τη βιάσουν. Γιατί να κλείνουν στη φυλακή τον βιαστή κι όχι την κοπέλα; Αφού η φύση τον σπρώχνει να "επιτεθεί". Δεν είναι ωραίο πράγμα η επίθεση;»
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ
καταδικάζει απερίφραστα την προβολή των απαράδεκτων δηλώσεων του Κ. Τσόκλη, που
υποδαυλίζουν τη σεξιστική βία, αποενοχοποιούν τους θύτες και μεταφέρουν τις ευθύνες για ένα από τα πλέον ειδεχθή εγκλήματα στα ίδια τα θύματα. Και μάλιστα σε μια χρονική περίοδο κατά την οποία πληθαίνουν τα κρούσματα βιασμών και σεξιστικής βίας, ενώ το νομικό πλαίσιο παραμένει ελλιπές αποσιωπώντας την έμφυλη διάσταση του ζητήματος, οι ελάχιστες υποστηρικτικές δομές για θύματα βίας θυσιάζονται κι αυτές στο βωμό του Μνημονίου και τα media αναπαράγουν συνεχώς σεξιστικά στερεότυπα.
Οι βιασμοί δεν αποτελούν «μεμονωμένα περιστατικά». Αντανακλούν την αναπαραγωγή σεξιστικών προτύπων και την αντιμετώπιση των γυναικών ως σεξουαλικών αντικειμένων. Ενισχύονται από την εμπορευματοποίηση του σώματος, σε όλες τις μορφές της από τη διαφήμιση έως την πορνογραφία. Συνδέονται με όλες τις μορφές ανισότητας και βίας εναντίων των γυναικών, στους χώρους δουλειάς αλλά και στην οικογένεια.
Το ζήτημα γίνεται ακόμα πιο προκλητικό αν αναλογιστεί κανείς ότι όλα αυτά όχι μόνο προβλήθηκαν στη δημόσια τηλεόραση, αλλά επιπλέον το γραφείο τύπου της ΕΡΤ υπεραμύνθηκε της προβολής τους, αναφέροντας ότι
«οποιοσδήποτε ραδιοτηλεοπτικός φορέας δεν μπορεί να λογοκρίνει και να περικόψει τις απόψεις οποιουδήποτε πολίτη».
Δεν υπάρχει μεγαλύτερη υποκρισία από τη φράση αυτή! Η δημόσια τηλεόραση αντί να εκπληρώνει το ρόλο της που είναι η προώθηση των δημοκρατικών δικαιωμάτων, της αντισεξιστικής και αντιρατσιστικής κουλτούρας και εν γένει των κοινωνικών διεκδικήσεων,
έχει μετατραπεί σε κυβερνητικό φερέφωνο που αποσιωπά και διαστρεβλώνει τις κοινωνικές κινητοποιήσεις, συντασσόμενη πλήρως με τις αντιλαϊκές μεταρρυθμίσεις.
Δεν έδωσε ούτε δίνει βήμα σε οποιονδήποτε αγωνιζόμενο, πρόταξε τα ΜΑΤ στους αδιόριστους εκπαιδευτικούς αλλά φιλοξενεί χωρίς κανέναν ενδοιασμό τέτοιες αντιδραστικές απόψεις!
Και βέβαια, το ΕΣΡ ενεργοποιείται μόνο όταν πρόκειται να επιδείξει ρεσιτάλ ομοφοβίας.
Είναι επιτακτικό να καταδικαστούν οι σεξιστικές δηλώσεις του Τσόκλη, αλλά και η προκλητική αδιαφορία της διοίκησης της ΕΡΤ για τις ευθύνες της. Αποτελεί αίτημα του μαχόμενου εργατικού και κοινωνικού κινήματος, μαζί με τους εργαζόμενους στη δημόσια τηλεόραση, να έχει λόγο στο περιεχόμενο της δημόσιας τηλεόρασης, να παλεύει για μια δημόσια τηλεόραση μακριά από τα πρότυπα της εμπορευματοποίησης, της υποκουλτούρας, των σεξιστικών και ρατσιστικών αναπαραστάσεων, της αναπαραγωγής της κυβερνητικής προπαγάνδας ως αντικειμενικής «ειδησεογραφίας».
κάντε κλικ για να δείτε μερικά από τα μηνύματα αναγνωστών στην ιστοσελίδα της ΕΡΤ για τις δηλώσεις Τσόκλη, στην ανάρτηση με την οποία η ΕΡΤ ζητάει συγνώμη για τις δηλώσεις.
ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α.
Αντικαπιταλιστική Αριστερή Συνεργασία για την Ανατροπή
1-9-2010
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
ΚΑΜΙΑ ΑΝΟΧΗ ΣΤΟΝ ΣΕΞΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗ ΒΙΑ
Πρόσφατα η κρατική τηλεόραση φιλοξένησε (και μάλιστα για δεύτερη φορά) τις ακραίες και βαθιά σεξιστικές απόψεις του ζωγράφου Κώστα Τσόκλη. Συγκεκριμένα, ο τελευταίος μιλώντας για τους βιασμούς γυναικών ανέφερε τα εξής: «Δεν καταλαβαίνω γιατί ο βιαστής είναι πιο κακός από την κοπέλα που προκαλεί. Τη βία τη ζητά η ίδια. Θέλει να τη βιάσουν. Γιατί να κλείνουν στη φυλακή τον βιαστή κι όχι την κοπέλα; Αφού η φύση τον σπρώχνει να "επιτεθεί". Δεν είναι ωραίο πράγμα η επίθεση;»
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ καταδικάζει απερίφραστα την προβολή των απαράδεκτων δηλώσεων του Κ. Τσόκλη, που υποδαυλίζουν τη σεξιστική βία, αποενοχοποιούν τους θύτες και μεταφέρουν τις ευθύνες για ένα από τα πλέον ειδεχθή εγκλήματα στα ίδια τα θύματα. Και μάλιστα σε μια χρονική περίοδο κατά την οποία πληθαίνουν τα κρούσματα βιασμών και σεξιστικής βίας, ενώ το νομικό πλαίσιο παραμένει ελλιπές αποσιωπώντας την έμφυλη διάσταση του ζητήματος, οι ελάχιστες υποστηρικτικές δομές για θύματα βίας θυσιάζονται κι αυτές στο βωμό του Μνημονίου και τα media αναπαράγουν συνεχώς σεξιστικά στερεότυπα.
Οι βιασμοί δεν αποτελούν «μεμονωμένα περιστατικά». Αντανακλούν την αναπαραγωγή σεξιστικών προτύπων και την αντιμετώπιση των γυναικών ως σεξουαλικών αντικειμένων. Ενισχύονται από την εμπορευματοποίηση του σώματος, σε όλες τις μορφές της από τη διαφήμιση έως την πορνογραφία. Συνδέονται με όλες τις μορφές ανισότητας και βίας εναντίων των γυναικών, στους χώρους δουλειάς αλλά και στην οικογένεια.
Το ζήτημα γίνεται ακόμα πιο προκλητικό αν αναλογιστεί κανείς ότι όλα αυτά όχι μόνο προβλήθηκαν στη δημόσια τηλεόραση, αλλά επιπλέον το γραφείο τύπου της ΕΡΤ υπεραμύνθηκε της προβολής τους, αναφέροντας ότι «οποιοσδήποτε ραδιοτηλεοπτικός φορέας δεν μπορεί να λογοκρίνει και να περικόψει τις απόψεις οποιουδήποτε πολίτη».
Δεν υπάρχει μεγαλύτερη υποκρισία από τη φράση αυτή! Η δημόσια τηλεόραση αντί να εκπληρώνει το ρόλο της που είναι η προώθηση των δημοκρατικών δικαιωμάτων, της αντισεξιστικής και αντιρατσιστικής κουλτούρας και εν γένει των κοινωνικών διεκδικήσεων, έχει μετατραπεί σε κυβερνητικό φερέφωνο που αποσιωπά και διαστρεβλώνει τις κοινωνικές κινητοποιήσεις, συντασσόμενη πλήρως με τις αντιλαϊκές μεταρρυθμίσεις.
Δεν έδωσε ούτε δίνει βήμα σε οποιονδήποτε αγωνιζόμενο, πρόταξε τα ΜΑΤ στους αδιόριστους εκπαιδευτικούς αλλά φιλοξενεί χωρίς κανέναν ενδοιασμό τέτοιες αντιδραστικές απόψεις!
Και βέβαια, το ΕΣΡ ενεργοποιείται μόνο όταν πρόκειται να επιδείξει ρεσιτάλ ομοφοβίας.
Είναι επιτακτικό να καταδικαστούν οι σεξιστικές δηλώσεις του Τσόκλη, αλλά και η προκλητική αδιαφορία της διοίκησης της ΕΡΤ για τις ευθύνες της. Αποτελεί αίτημα του μαχόμενου εργατικού και κοινωνικού κινήματος, μαζί με τους εργαζόμενους στη δημόσια τηλεόραση, να έχει λόγο στο περιεχόμενο της δημόσιας τηλεόρασης, να παλεύει για μια δημόσια τηλεόραση μακριά από τα πρότυπα της εμπορευματοποίησης, της υποκουλτούρας, των σεξιστικών και ρατσιστικών αναπαραστάσεων, της αναπαραγωγής της κυβερνητικής προπαγάνδας ως αντικειμενικής «ειδησεογραφίας».
