Ανακοίνωση εργαζομένων στο ΥΠΠΟ

ανακοίνωση της Ενωτικής Αγωνιστικής Κίνησης Εργαζομένων στο ΥΠ.ΠΟ (υπουργείο Πολιτισμού) 19/1/2010 ΠΟΛΛΑ ΨΕΜΑΤΑ ΕΙΠΑΝΕ… Περί «αξιοκρατίας» και «διαφάνειας» ο λόγος… Η νέα χρονιά μπήκε στο Υπουργείο με άρωμα από τα παλιά… Μία που ανακοινώθηκαν 2.500 προσλήψεις συμβασιούχων και οι Υπηρεσίες νόμισαν ότι θα πάρουν μια ανάσα με προσωπικό, μία που τις ανακάλεσαν βάζοντας λουκέτο σε μουσεία και αρχαιολογικούς χώρους και η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου παραδέχτηκε δημόσια ότι οι Υπηρεσίες δεν μπορούν να εξυπηρετήσουν τους πολίτες με το υπάρχον προσωπικό (δελτίο τύπου ΥΠΠΟΤ 11/1/2010). Η δέσμευση της πολιτικής ηγεσίας για επαναπροκήρυξη των θέσεων σε μία εβδομάδα έχει ήδη παρέλθει άπρακτη (ακόμη μαγειρεύονται, φαίνεται…), ενώ είναι πια εμφανές ότι οι συμβάσεις θα είναι λιγότερες από αυτές που είχαν εξαγγελθεί και το προσωπικό θα αργήσει πολύ να φτάσει στις Υπηρεσίες. Ένα χρόνο πριν, όταν η Ακρόπολη έκλεισε από συμβασιούχους απεργούς, πολλοί φώναζαν εξαγριωμένοι για το «μείζον εθνικό πρόβλημα». Οι ίδιοι όμως σήμερα σιωπούν ή εκθειάζουν το κλείσιμο της Ακρόπολης και τόσων άλλων αρχαιολογικών χώρων από την ίδια την πολιτική ηγεσία! Εκεί που μας χρωστάγανε, μας πήραν και το βόδι! Το δελτίο τύπου του ΥΠΠΟΤ αποτελεί μνημείο διαστρέβλωσης της πραγματικότητας. Ενώ παραδέχεται ότι στο Υπουργείο υπάρχουν 4.200 οργανικά κενά μόνο στον Πολιτισμό, τα οποία καλύπτουν ισάριθμοι συμβασιούχοι, «ξεχνά» να αναφέρει τη διαχρονική ευθύνη των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ για την πολιτική μείωσης των προσλήψεων στον δημόσιο τομέα. Ενώ αναγκάζονται να κλείσουν ακόμη και τα μεγαλύτερα Μουσεία της χώρας λόγω έλλειψης προσωπικού, η πολιτική ηγεσία «ξεχνά» ότι το πάγωμα των προσλήψεων για το 2010 (και το 2011, λένε τώρα) είναι επιλογή της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Η δικαιολογία που προβάλλει η πολιτική ηγεσία για την ακύρωση των προσλήψεων είναι ότι «οι αρμόδιες υπηρεσίες δεν κατέστη δυνατό να προσαρμοσθούν στις νέες απαιτήσεις, να υπερβούν πρακτικές και αγκυλώσεις του παρελθόντος και να τηρήσουν απαρέγκλιτα τις αρχές της διαφάνειας, της αντικειμενικότητας και της αξιοκρατίας». Γιατί «ξεχνά» η πολιτική ηγεσία να αναφέρει πόσες ήταν οι Υπηρεσίες που «ελέγχθηκαν»; Γιατί αν παραδεχτεί ότι, σε σύνολο 90 υπηρεσιών που είχαν προκηρύξει θέσεις για ωρομίσθιους, δεν ήταν περισσότερες από 5-6 που είχαν προλάβει να στείλουν τις επιλογές τους στις Γενικές Διευθύνσεις, τότε το επιχείρημά της θα είναι έωλο και η πολιτική ηγεσία θα πρέπει να παραδεχτεί ποιος ήταν ο πραγματικός λόγος της ανάκλησης! Υπάρχουν κι άλλες «αβλεψίες»: το δελτίο τύπου του Υπουργείου αναφέρεται αόριστα σε μέλη τριμελών επιτροπών που διόρισαν «συγγενικά τους πρόσωπα». Δεν γνωρίζει η πολιτική ηγεσία ποιός ή ποιοί είναι αυτοί; Δεν γνωρίζει η πολιτική ηγεσία ότι τέτοιες ενέργειες παραβιάζουν ευθέως διατάξεις του Δημοσιοϋπαλληλικού Κώδικα και διώκονται πειθαρχικά; Ή μήπως για λόγους κομματικών πεποιθήσεων οι συγκεκριμένοι υπάλληλοι είναι στο απυρόβλητο, αλλά στο όνομα των πράξεών τους κατηγορούνται συλλήβδην όλοι οι υπόλοιποι συνάδελφοί τους; Το δελτίο τύπου αναφέρει ως μεμπτό το γεγονός ότι οι Υπηρεσίες επέλεξαν «αυτούς που ήδη υπηρετούσαν». Χιλιάδες συμβασιούχοι συνάδελφοί μας βρίσκονται σε ομηρεία. Λόγω του 24μηνου περιορισμού ήδη οι πιο έμπειροι από αυτούς δεν μπορούν πλέον να δουλέψουν στο ΥΠΠΟΤ. Τώρα λοιπόν πρέπει να αποκλείσουμε και αυτούς που έχουν 8 ή 12 μήνες προϋπηρεσία; Γιατί άραγε; «Αξιοκρατία» και «διαφάνεια» για την πολιτική ηγεσία σημαίνει, προφανώς, να προσληφθούν εξ ολοκλήρου νέοι συμβασιούχοι, νέοι όμηροι, που θα είναι αρεστοί στη «νέα διακυβέρνηση». Επειδή όμως η «νέα διακυβέρνηση» στο ΥΠΠΟΤ ούτε στα πρόσωπα ούτε στις πράξεις δεν διαφέρει από την «παλιά διακυβέρνηση» που επί πολλά χρόνια επικρατούσε στο Υπουργείο, δεν χρειάζονται μεταφυσικές ικανότητες για να κατανοήσει κανείς τους πραγματικούς λόγους της ανάκλησης των προσλήψεων. Άλλωστε, το ίδιο το δελτίο τύπου του ΥΠΠΟΤ παραδέχεται ότι «συνεστήθη άτυπη Ομάδα Εργασίας» για να «ελέγξει» τις επιλογές των Υπηρεσιών, στην οποία συμμετείχαν ο Πρόεδρος της Ομοσπονδίας (αποκαλούμενος και ως «εκπρόσωπος των εργαζόμενων») και ο πρώην Γενικός Διευθυντής Αναστηλώσεων (επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ). Βάσει ποιού θεσμικού πλαισίου συστήνεται και λειτουργεί αυτή η Ομάδα Εργασίας και με ποια κριτήρια «διαφάνειας»; Ποιος ο λόγος να ελεγχθούν οι λίστες των προσλήψεων παρουσία δύο μεγαλοστελεχών της ΠΑΣΚΕ-ΥΠΠΟ; Από πού κι ως πού η «εκπροσώπηση των εργαζόμενων» σε αυτή την άτυπη διαδικασία ανήκει στην ΠΑΣΚΕ των μονίμων υπαλλήλων, και όχι στο Σωματείο Εκτάκτων; Από ποια λογική, αν όχι αυτή του πολύ παλιού κομματικού κράτους, προκύπτει η αναγκαιότητα να ελέγξει τις προσλήψεις η ΠΑΣΚΕ -ΥΠΠΟ; Ας αφήσουν κατά μέρος λοιπόν τις κορώνες περί «αξιοκρατίας» και «πάταξης του κομματικού κράτους» (που, ανερυθρίαστα, προβάλλονται στο πρωτοσέλιδο του τελευταίου φύλλου της εφημερίδας της ΠΟΕ-ΥΠΠΟ!), επιχειρήματα τα οποία αποτελούν απλώς το άλλοθι για νέες κομματικές προσλήψεις και προαγωγές (όπως οι νέοι αρχιφύλακες, «αξιοκρατικά» επιλεγμένοι από το ψηφοδέλτιο της ΠΑΣΚΕ-ΠΕΥΦΑ!). Αν η διαδικασία σκάλωσε γιατί μαθεύτηκαν και παραέξω τα όσα διαμείβονταν στις κλειστές πόρτες των άτυπων Επιτροπών, δεν ήταν γιατί η πολιτική ηγεσία ενδιαφέρθηκε για την «αξιοκρατία». Ήταν γιατί οι συνάδελφοι της ΠΑΣΚΕ δεν έκαναν καν τον κόπο να κρύβονται όταν γυρνούσαν στις Υπηρεσίες με λίστες «εκλεκτών» υποψηφίων και διαμήνυαν ότι αυτοί θα κάνουν τώρα κουμάντο και «δεν θα γίνει ό,τι θέλουν οι Υπηρεσίες». Είχαν βεβαίως προηγηθεί τα σχετικά τηλεφωνήματα των τοπικών βουλευτών σε Προϊσταμένους Υπηρεσιών. Προφανώς μαθεύτηκε στα Κεντρικά ότι κάποιοι εξ αυτών αρνήθηκαν ακόμη και να συζητήσουν! Γνώριμο το έργο, πριν από λίγο καιρό παιζόταν από τα στελέχη της ΔΑΚΕ και τους βουλευτές της ΝΔ… Μόνιμο θύμα στην ιστορία που επί χρόνια εκτυλίσσεται στο Υπουργείο, είτε με τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ είτε της Ν.Δ., οι χιλιάδες συμβασιούχοι και οι χιλιάδες άνεργοι που καταθέτουν τα χαρτιά τους ελπίζοντας σε μια θέση κακοπληρωμένης, ανασφαλούς και ευέλικτης εργασίας. Το πραγματικό πρόβλημα δεν λύνεται παρά μόνο με άμεση κάλυψη των κενών οργανικών θέσεων του Υπουργείου με μόνιμο προσωπικό, ώστε να μπορούν οι Υπηρεσίες να ανταποκριθούν στα καθήκοντά τους και να πάψει η κομματική ή άλλη εκμετάλλευση της ομηρείας των συμβασιούχων. *Να μονιμοποιηθούν οι συμβασιούχοι που καλύπτουν τις πάγιες και διαρκείς ανάγκες του ΥΠΠΟΤ. *Κατάργηση του 24μηνου περιορισμού του ΠΔ Παυλόπουλου. Να πληρωθούν όλοι οι εργαζόμενοι που εργάζονται με ασφαλιστικά μέτρα στο ΥΠΠΟΤ. *Προσλήψεις μόνιμου προσωπικού με διαφανείς διαδικασίες και δικαίωμα ισότιμης πρόσβασης σε όλους, ώστε να καλυφθούν τα οργανικά κενά σε όλες τις ειδικότητες. *Όχι στη μείωση των προσλήψεων στον δημόσιο τομέα. Δημόσια μουσεία και αρχαιολογικοί χώροι ανοιχτοί σε όλους τους πολίτες.