Με μεγάλη καθυστέρηση και πολλές απουσίες έγινε σήμερα η συνεδρίαση του μικτού συμβουλίου της ΕΣΗΕΑ σαν απεργιακή επιτροπή(γνώμη μας είναι ότι όποιος θέλει να κάνει κριτική, οφείλει να είναι παρών και όχι απών, γι αυτό άλλωστε τον ψήφισαν οι συνάδελφοι). Βεβαίως πρέπει να τονίσουμε ότι η οργάνωση μιας απεργίας είναι σοβαρή υπόθεση για να την καλεί κανείς την τελευταία στιγμή και με διαδικασίες της συμφοράς όταν είναι γνωστή από καιρό.
Διευκρινίζουμε ότι οι εργασιακές εξελίξεις στα ΜΜΕ, η κατάθεση του προϋπολογισμού, το ασφαλιστικό, οι απολύσεις, οι συμβασιούχοι, κλπ αποτελούν για μας επαρκείς λόγους για την κήρυξη απεργίας, με την οποία είμαστε σύμφωνοι, παρά την κριτική μας για πλημμελή οργάνωση, που όμως δεν την κάνουμε απέχοντας, αλλά συμβάλλοντας στην οργάνωσή της, με σειρά περιοδειών εδώ και μέρες, πριν καν την αποφασίσουν τα κλαδικά των ΜΜΕ, προπαγανδίζοντας την αναγκαιότητά της.
Κρίνουμε
απαραίτητη τη διευκρίνιση διότι διαπιστώσαμε ότι σε ορισμένους χώρους εργασίας, δημιουργήθηκε ένας
τερατόμορφος χυλός, ανάμεσα στην πλειοψηφία των συναδέλφων που η κριτική τους μοιάζει με τη δικιά μας (χωρίς όμως συλλογική δράση) και σε μικρές συμπαγείς ομάδες γνωστών φιλοεργοδοτικών και συντηρητικών κύκλων, που από θέση αρχής είναι κατά των κινητοποιήσεων και βρήκαν ευκαιρία «να σκοτώσουν τον πεθαμένο», δηλαδή την ΕΣΗΕΑ. Πάντα σε τέτοια μίγματα τον τόνο τον δίνουν οι οργανωμένοι, ακόμα και αν είναι μειοψηφίες και δεν αξίζει σε συναδέλφους που γνωρίζουν εργασιακά προβλήματα και έχουν δημιουργικές διαθέσεις, με τη μη έκφρασή τους, να διευκολύνουν τέτοιες καταστάσεις.
Δεν υπάρχει «κομματική απεργία» στην οποία σέρνεται η ΕΣΗΕΑ. Αν ορισμένοι «φωτογραφίζουν» το ΠΑΜΕ, τότε
πετάνε ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ στα σκουπίδια πάνω από 100 πρωτοβάθμια σωματεία σε πανελλαδική βάση, από το δημόσιο και ιδιωτικό τομέα που έχουν πάρει απεργιακές αποφάσεις, χωρίς να είναι στο ΠΑΜΕ και χωρίς να καλούν στη συγκεκριμένη συγκέντρωση, αλλά αλλού (πχ στην Αθήνα στο Μουσείο).
Τις απεργίες πρέπει να τις κρίνουμε από το δίκαιο ή μη των διεκδικήσεών τους και με αυτό το κριτήριο, το πρόβλημα οφείλουν να το έχουν, όσοι δεμένοι στις αγκαλιές του κυβερνητικού και φιλοεργοδοτικού συνδικαλισμού ΔΕΝ έχουν πάρει απεργιακές αποφάσεις.
Όσοι πέρασαν μέσα στη συζήτηση και το εσωτερικό πρόβλημα της ΕΣΗΕΑ ανοίγοντας θέμα εκλογικού νόμου, οφείλουν να μιλήσουν καθαρά και εμείς πρώτοι δίνουμε το παράδειγμα. Οι εκλογές στην ΕΣΗΕΑ γίνονται με το ν.1264 που ΔΕΝ είναι απλή αναλογική και εμείς ζητάμε απλή και ανόθευτη αναλογική. Όσοι δεν ανοίγουν τα χαρτιά τους στο θέμα αυτό, είναι συνειδητοί υποστηρικτές των αντιλήψεων που προωθεί ανοιχτά και δημόσια ο Σόμπολος για επιστροφή σε συστήματα προσωποπαγή και πελατειακά.
Ραντεβού αύριο στους δρόμους.
Financial Crimes
Με μεγάλη καθυστέρηση και πολλές απουσίες έγινε σήμερα η συνεδρίαση του μικτού συμβουλίου της ΕΣΗΕΑ σαν απεργιακή επιτροπή(γνώμη μας είναι ότι όποιος θέλει να κάνει κριτική, οφείλει να είναι παρών και όχι απών, γι αυτό άλλωστε τον ψήφισαν οι συνάδελφοι). Βεβαίως πρέπει να τονίσουμε ότι η οργάνωση μιας απεργίας είναι σοβαρή υπόθεση για να την καλεί κανείς την τελευταία στιγμή και με διαδικασίες της συμφοράς όταν είναι γνωστή από καιρό.
Διευκρινίζουμε ότι οι εργασιακές εξελίξεις στα ΜΜΕ, η κατάθεση του προϋπολογισμού, το ασφαλιστικό, οι απολύσεις, οι συμβασιούχοι, κλπ αποτελούν για μας επαρκείς λόγους για την κήρυξη απεργίας, με την οποία είμαστε σύμφωνοι, παρά την κριτική μας για πλημμελή οργάνωση, που όμως δεν την κάνουμε απέχοντας, αλλά συμβάλλοντας στην οργάνωσή της, με σειρά περιοδειών εδώ και μέρες, πριν καν την αποφασίσουν τα κλαδικά των ΜΜΕ, προπαγανδίζοντας την αναγκαιότητά της.
Κρίνουμε απαραίτητη τη διευκρίνιση διότι διαπιστώσαμε ότι σε ορισμένους χώρους εργασίας, δημιουργήθηκε ένας τερατόμορφος χυλός, ανάμεσα στην πλειοψηφία των συναδέλφων που η κριτική τους μοιάζει με τη δικιά μας (χωρίς όμως συλλογική δράση) και σε μικρές συμπαγείς ομάδες γνωστών φιλοεργοδοτικών και συντηρητικών κύκλων, που από θέση αρχής είναι κατά των κινητοποιήσεων και βρήκαν ευκαιρία «να σκοτώσουν τον πεθαμένο», δηλαδή την ΕΣΗΕΑ. Πάντα σε τέτοια μίγματα τον τόνο τον δίνουν οι οργανωμένοι, ακόμα και αν είναι μειοψηφίες και δεν αξίζει σε συναδέλφους που γνωρίζουν εργασιακά προβλήματα και έχουν δημιουργικές διαθέσεις, με τη μη έκφρασή τους, να διευκολύνουν τέτοιες καταστάσεις.
Δεν υπάρχει «κομματική απεργία» στην οποία σέρνεται η ΕΣΗΕΑ. Αν ορισμένοι «φωτογραφίζουν» το ΠΑΜΕ, τότε πετάνε ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ στα σκουπίδια πάνω από 100 πρωτοβάθμια σωματεία σε πανελλαδική βάση, από το δημόσιο και ιδιωτικό τομέα που έχουν πάρει απεργιακές αποφάσεις, χωρίς να είναι στο ΠΑΜΕ και χωρίς να καλούν στη συγκεκριμένη συγκέντρωση, αλλά αλλού (πχ στην Αθήνα στο Μουσείο).
Τις απεργίες πρέπει να τις κρίνουμε από το δίκαιο ή μη των διεκδικήσεών τους και με αυτό το κριτήριο, το πρόβλημα οφείλουν να το έχουν, όσοι δεμένοι στις αγκαλιές του κυβερνητικού και φιλοεργοδοτικού συνδικαλισμού ΔΕΝ έχουν πάρει απεργιακές αποφάσεις.
Όσοι πέρασαν μέσα στη συζήτηση και το εσωτερικό πρόβλημα της ΕΣΗΕΑ ανοίγοντας θέμα εκλογικού νόμου, οφείλουν να μιλήσουν καθαρά και εμείς πρώτοι δίνουμε το παράδειγμα. Οι εκλογές στην ΕΣΗΕΑ γίνονται με το ν.1264 που ΔΕΝ είναι απλή αναλογική και εμείς ζητάμε απλή και ανόθευτη αναλογική. Όσοι δεν ανοίγουν τα χαρτιά τους στο θέμα αυτό, είναι συνειδητοί υποστηρικτές των αντιλήψεων που προωθεί ανοιχτά και δημόσια ο Σόμπολος για επιστροφή σε συστήματα προσωποπαγή και πελατειακά.
Ραντεβού αύριο στους δρόμους.
Financial Crimes