ανακοίνωση των Financial Crimes για την κρίση στα ΜΜΕ
Με μια μικρή ανακοίνωση τα ΔΣ του Ελεύθερου Τύπου και του ραδιοσταθμού City, ανακοίνωσαν το κλείσιμο των μέσων και κατά συνέπεια το πέταγμα 450 εργαζόμενων στην ανεργία. Η ουσία είναι ότι οι δουλειές και οι ζωές 450 ανθρώπων ήταν απλά επιχειρηματικές και πολιτικές κινήσεις του «ζεύγους», που μπορούν με μια απόφασή τους να καταδικάζουν τόσες οικογένειες.
Την ίδια ώρα οι εργαζόμενοι στον ΞΕΝΙΟ παλεύουν για να υπερασπίσουν τις δικές τους δουλειές, στον ΑΝΤΕΝΑ ανακοινώθηκε ότι προχωράει η διοίκηση σε 70 με 90 απολύσεις ξεκινώντας με 4 απολύσεις από τα link, στον ALPHA η εργοδοσία συνεχίζει την «εθελούσια» για να πετάξει και άλλους εργαζόμενους έξω από το κανάλι, στον ΣΚΑΙ έφυγαν ήδη 7 και έρχεται συνέχεια, στην ΕΞΠΡΕΣ παραμένουν για μήνες απλήρωτοι.
Παντού η εργοδοσία προσπαθεί να φορτώσει την κρίση που η ίδια δημιούργησε στις δικές μας πλάτες γι’ αυτό χρειάζεται και οι εργαζόμενοι και οι Ενώσεις να έχουν το δικό τους σχέδιο για το πώς να αποκρούσουμε αυτήν την προσπάθεια, να υπερασπίσουμε τις δουλειές και την αξιοπρέπειά μας. Ναυαρχίδα της αντιπαράθεσης είναι ο Ελεύθερος Τύπος, που η εξέλιξη του αγώνα θα καθορίσει το πώς θα συνεχίσουν τα πράγματα. Αν νικήσει η εργοδοσία θα ανοίξει η όρεξη και σε όλους τους υπόλοιπους. Αν νικήσουμε εμείς θα μπορέσουμε να ανοίξουμε άλλες προοπτικές συνολικά για τον κλάδο.
8 ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ
1.Πρώτο βήμα πρέπει να είναι η κατάληψη του χώρου δουλειάς από όλους τους εργαζόμενους για να κρατήσουμε τη συλλογικότητά μας, να μην πάρουν τα μηχανήματα, αλλά και για να μπορούμε να πιέζουμε αποτελεσματικά. Ο χώρος δουλειάς ανήκει στους εργαζόμενους και όχι στους εκκαθαριστές και στα ποντίκια που εγκατέλειψαν το καράβι. Οι όποιες μεταλλικές πόρτες στήσουν δεν πρέπει να μας εμποδίσουν να έχουμε τον έλεγχο του χώρου δουλειάς μας, των μηχανημάτων κλπ.
2.Η φωνή του αγώνα μας δεν μπορεί να πνιγεί από τους ομογάλακτους των Αγγελόπουλων. Ο City μπορεί και πρέπει να είναι η φωνή των εργαζόμενων που να εκπέμπει τον αγώνα όλων των εργαζόμενων. Ο Ελεύθερος Τύπος πρέπει να ξανακυκλοφορήσει κανονικά σαν εφημερίδα των συντακτών του αυτή τη φορά. Αυτή είναι και μια «ντε φάκτο» αμφισβήτηση από τη μεριά μας ότι το τελευταίο φύλλο της εφημερίδας ήταν την Τρίτη 23 Ιουνίου και αναδεικνύει ποια είναι η πραγματική κινητήρια δύναμη πίσω από κάθε εφημερίδα, ραδιόφωνο, η τηλεοπτικό σταθμό. Οι εργαζόμενοι και όχι τα golden boys, οι διευθυντάδες και οι επιχειρηματίες. Ο Ελεύθερος Τύπος πρέπει να ξαναβγεί στα περίπτερα σαν η εφημερίδα των μαχόμενων συντακτών του, ξεπερνώντας τις όποιες τεχνικές δυσκολίες. Θα έπρεπε η απεργιακή επιτροπή των εργαζόμενων, να επισκεφτεί την Τυποεκδοτική (που ανήκει στο ΚΚΕ, όπου τυπώνεται η εφημερίδα) και την Πανελλαδική Ένωση Λιθογράφων (που συμμετέχει στο διασωματειακό) και να ζητήσει τη βοήθειά τους για αν ξανατυπωθεί η εφημερίδα. Η ΕΣΗΕΑ και οι υπόλοιπες Ενώσεις να στηρίξουν αυτή την προσπάθεια με όποιο τρόπο χρειαστεί, για παράδειγμα ανοίγοντας το απεργιακό Ταμείο των ενώσεων.
3.Να μην τσιμπήσουμε στην αυταπάτη ψάχνοντας ποιος θα είναι επόμενος «επενδυτής». Η διεκδίκηση να μην κλείσουν ο Ελεύθερος Τύπος και ο City, πηγαίνει χέρι χέρι με την πρόταση να αναλάβει το κράτος και η πολιτεία να εξασφαλίσει την συνέχιση της έκδοσης από τους εργαζόμενους. Άλλωστε αυτόν τον ρόλο θα πρέπει να παίζει το κράτος έτσι και αλλιώς. Να απαιτήσουμε λοιπόν να πάρει όλα τα απαραίτητα μέτρα η κυβέρνηση και το κράτος ΤΩΡΑ και να στηρίξει την κυκλοφορία του Ελεύθερου Τύπου από τους εργαζόμενους.(Διαβάστε σχετικό -"προφητικό"- κείμενο στο τεύχος Φεβρουαρίου 2009 των FC No 40, κάνοντας κλικ στη δεξιά στήλη με τα τεύχη των FC). Αυτό σημαίνει μεταξύ άλλων και το να πάρει η πολιτεία την δημόσια συχνότητα και το όνομα της εφημερίδας από τα ανίκανα χέρια του «ζεύγους» και να τα παραχωρήσει στους εργαζόμενους για να συνεχίσουν την λειτουργία τους. Να μην αποτελούν πλέον περιουσιακό στοιχείο για τους Αγγελόπουλους, το οποίο να μπορέσουν να το μεταπωλήσουν στη συνέχεια, άδειο από τους εργαζόμενους. Είναι προκλητικό την στιγμή που δίνουν 28 δις για να σώσουν τα κέρδη των τραπεζών να κάνουν την «πάπια» για τις ζωές εκατοντάδων εργαζόμενων. Άλλωστε σε μια σειρά από χώρες η πολιτεία παίρνει μέτρα για την κρίση στον Τύπο (πχ μέτρα Σαρκοζί στη Γαλλία κλπ). Τα όποια χρέη έχει δημιουργήσει η «επιχειρηματική δραστηριότητα» του ζεύγους να βαρύνουν αποκλειστικά αυτούς και να υποχρεωθούν να τα αποπληρώσουν αφήνοντας τον Ελεύθερο Τύπο και τον City στους εργαζόμενους τους χωρίς τα βάρη που οι ίδιοι δημιούργησαν.
4.Χρειάζεται οι εργαζόμενοι στον Ελεύθερο Τύπο και το City να οργανώσουν περιοδείες και εξορμήσεις σε όλα τα «μαγαζιά» του κλάδου. Να ενημερώσουν αλλά κύρια να ξεσηκώσουν όλους τους συνάδελφους σε ένα παρατεταμένο αγώνα διαρκείας όχι μόνο για να σώσουμε αυτούς τους εργαζόμενους, αλλά και για να μην αφήσουμε να ανοίξει η όρεξη στους υπόλοιπους εργοδότες. Χρειάζεται να προχωρήσουμε σε όλους τους χώρους δουλειάς σε συνελεύσεις άμεσα που οι ίδιοι οι εργαζόμενοι να αποφασίσουν για την συνέχιση και την κλιμάκωση του αγώνα. Να μην μείνει αυτή η προοπτική στα ανίκανα και αδύναμα χέρια των ηγεσιών της ΕΣΗΕΑ.
5.Να συντονιστούμε με όλους τους υπόλοιπους εργαζόμενους που δίνουν αντίστοιχες μάχες στους δικούς τους χώρους για να σώσουν τις δικές τους δουλειές ανεξάρτητα αν ανήκουν ή όχι στον κλάδο. Οι εργαζόμενοι στο Λαναρά, στο Σκαραμαγκά στον ΟΣΕ στην Ολυμπιακή όχι μόνο πρέπει να βρουν βήμα στον City αλλά πολύ περισσότερο πρέπει να δούμε δρόμους κοινής δράσης, πίεσης προς την κυβέρνηση. Στο κάτω κάτω όλοι στο ίδιο καζάνι βράζουμε πλέον.
6.Να προχωρήσουμε άμεσα σε απεργιακή κινητοποίηση όλου του κλάδου που να πονέσει πραγματικά τα αφεντικά και την κυβέρνηση και αυτό σημαίνει να σταματήσει η έκδοση των φύλλων του Σαββατοκύριακου. Ο στόχος αυτών των απεργιακών κινητοποιήσεων δεν θα είναι απλά η συμπαράσταση στους εργαζόμενους του Ελεύθερου Τύπου και του City, αλλά η απαίτηση από την κυβέρνηση και την πολιτεία να στηρίξει με συγκεκριμένα μέτρα την επαναλειτουργία των δύο μέσων από τους εργαζόμενους τους. Και αν δεν πάρουν το «μήνυμα» εργοδότες και κυβέρνηση να προχωρήσουμε σε απεργιακή κινητοποίηση διαρκείας.
7.Τέλος πρέπει να σταματήσουν τα παιχνίδια στην Ακαδημίας 20. Τώρα γίνεται φανερό το πόσο εγκληματική είναι και καταλήγει άθελά της φιλοεργοδοτική η στάση των παρατάξεων της ΕΣΗΕΑ που αρνούνται να προχωρήσουν στη συγκρότηση προεδρείου στην Ένωση χωρίς τους Σόμπολο και Τσαλαπάτη. Πίσω από τα «παχιά και αριστερά» λόγια, το αποτέλεσμα είναι να μας οδηγούν αυτή την κρίσιμη στιγμή χωρίς συνδικαλιστική ηγεσία στην ΕΣΗΕΑ, να κρεμόμαστε από τους εκβιασμούς της διαρχίας. Τώρα πρέπει να γίνει συγκρότηση του προεδρείου από τους «6» ακόμη και αν η μόνη προγραμματική συμφωνία που θα υπάρχει σαν βάση, και για όσο χρονικό διάστημα κρατήσει θα είναι η αντιμετώπιση της επίθεση τώρα.
8.Συνάδελφοι, συναδέλφισσες, ζούμε σε εποχές κρίσης και για να μπορέσουμε να υπερασπίσουμε τις ζωές και τις δουλειές μας χρειάζονται μεγάλες ανατροπές στον τρόπο που μέχρι τώρα σκεφτόμασταν και παλεύαμε!
UPDATE
Οι εργαζόμενοι στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, συνεχίζοντας τον αγώνα τους για Ενιαίο Ναυπηγείο και Πλήρη Απασχόληση, δηλώνουν συμπαράσταση στους εργαζόμενους στον ΕΤ. Η ανακοίνωση (25 / 6/ 2009) καταλήγει:
«Mε την ευκαιρία θέλουμε να εκφράσουμε την ανησυχία μας για την πλήρη απουσία παρουσίασης του θέματος του Ναυπηγείου και του Αγώνα μας από τα ΜΜΕ, δημόσια και ιδιωτικά. Εμείς πάντως συμπαραστεκόμαστε,. Στους εργαζόμενους του Ελεύθερου Τύπου που έχασαν τη δουλειά τους στο βωμό της ανταγωνιστικότητας και του σκληρού αγώνα του κέρδους και της επιχειρηματικότητας.
Πιστεύουμε ότι δεν υπάρχουν ευνοημένοι απλήρωτοι εργαζόμενοι, αλλά οι άνεργοι είναι μιας κατηγορίας.
Η αλληλοϋποστήριξη και η αλληλεγγύη δεν είναι μόνο ακρογωνιαίος λίθος της Δημοκρατίας αλλά και δείγμα προόδου της κοινωνίας».
Πέμπτη 25 Ιουνίου 2009
Μπορούμε να νικήσουμε
ανακοίνωση των Financial Crimes για την κρίση στα ΜΜΕ
Με μια μικρή ανακοίνωση τα ΔΣ του Ελεύθερου Τύπου και του ραδιοσταθμού City, ανακοίνωσαν το κλείσιμο των μέσων και κατά συνέπεια το πέταγμα 450 εργαζόμενων στην ανεργία. Η ουσία είναι ότι οι δουλειές και οι ζωές 450 ανθρώπων ήταν απλά επιχειρηματικές και πολιτικές κινήσεις του «ζεύγους», που μπορούν με μια απόφασή τους να καταδικάζουν τόσες οικογένειες.
Την ίδια ώρα οι εργαζόμενοι στον ΞΕΝΙΟ παλεύουν για να υπερασπίσουν τις δικές τους δουλειές, στον ΑΝΤΕΝΑ ανακοινώθηκε ότι προχωράει η διοίκηση σε 70 με 90 απολύσεις ξεκινώντας με 4 απολύσεις από τα link, στον ALPHA η εργοδοσία συνεχίζει την «εθελούσια» για να πετάξει και άλλους εργαζόμενους έξω από το κανάλι, στον ΣΚΑΙ έφυγαν ήδη 7 και έρχεται συνέχεια, στην ΕΞΠΡΕΣ παραμένουν για μήνες απλήρωτοι.
Παντού η εργοδοσία προσπαθεί να φορτώσει την κρίση που η ίδια δημιούργησε στις δικές μας πλάτες γι’ αυτό χρειάζεται και οι εργαζόμενοι και οι Ενώσεις να έχουν το δικό τους σχέδιο για το πώς να αποκρούσουμε αυτήν την προσπάθεια, να υπερασπίσουμε τις δουλειές και την αξιοπρέπειά μας. Ναυαρχίδα της αντιπαράθεσης είναι ο Ελεύθερος Τύπος, που η εξέλιξη του αγώνα θα καθορίσει το πώς θα συνεχίσουν τα πράγματα. Αν νικήσει η εργοδοσία θα ανοίξει η όρεξη και σε όλους τους υπόλοιπους. Αν νικήσουμε εμείς θα μπορέσουμε να ανοίξουμε άλλες προοπτικές συνολικά για τον κλάδο.
8 ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ
1.Πρώτο βήμα πρέπει να είναι η κατάληψη του χώρου δουλειάς από όλους τους εργαζόμενους για να κρατήσουμε τη συλλογικότητά μας, να μην πάρουν τα μηχανήματα, αλλά και για να μπορούμε να πιέζουμε αποτελεσματικά. Ο χώρος δουλειάς ανήκει στους εργαζόμενους και όχι στους εκκαθαριστές και στα ποντίκια που εγκατέλειψαν το καράβι. Οι όποιες μεταλλικές πόρτες στήσουν δεν πρέπει να μας εμποδίσουν να έχουμε τον έλεγχο του χώρου δουλειάς μας, των μηχανημάτων κλπ.
2.Η φωνή του αγώνα μας δεν μπορεί να πνιγεί από τους ομογάλακτους των Αγγελόπουλων. Ο City μπορεί και πρέπει να είναι η φωνή των εργαζόμενων που να εκπέμπει τον αγώνα όλων των εργαζόμενων. Ο Ελεύθερος Τύπος πρέπει να ξανακυκλοφορήσει κανονικά σαν εφημερίδα των συντακτών του αυτή τη φορά. Αυτή είναι και μια «ντε φάκτο» αμφισβήτηση από τη μεριά μας ότι το τελευταίο φύλλο της εφημερίδας ήταν την Τρίτη 23 Ιουνίου και αναδεικνύει ποια είναι η πραγματική κινητήρια δύναμη πίσω από κάθε εφημερίδα, ραδιόφωνο, η τηλεοπτικό σταθμό. Οι εργαζόμενοι και όχι τα golden boys, οι διευθυντάδες και οι επιχειρηματίες. Ο Ελεύθερος Τύπος πρέπει να ξαναβγεί στα περίπτερα σαν η εφημερίδα των μαχόμενων συντακτών του, ξεπερνώντας τις όποιες τεχνικές δυσκολίες. Θα έπρεπε η απεργιακή επιτροπή των εργαζόμενων, να επισκεφτεί την Τυποεκδοτική (που ανήκει στο ΚΚΕ, όπου τυπώνεται η εφημερίδα) και την Πανελλαδική Ένωση Λιθογράφων (που συμμετέχει στο διασωματειακό) και να ζητήσει τη βοήθειά τους για αν ξανατυπωθεί η εφημερίδα. Η ΕΣΗΕΑ και οι υπόλοιπες Ενώσεις να στηρίξουν αυτή την προσπάθεια με όποιο τρόπο χρειαστεί, για παράδειγμα ανοίγοντας το απεργιακό Ταμείο των ενώσεων.
3.Να μην τσιμπήσουμε στην αυταπάτη ψάχνοντας ποιος θα είναι επόμενος «επενδυτής». Η διεκδίκηση να μην κλείσουν ο Ελεύθερος Τύπος και ο City, πηγαίνει χέρι χέρι με την πρόταση να αναλάβει το κράτος και η πολιτεία να εξασφαλίσει την συνέχιση της έκδοσης από τους εργαζόμενους. Άλλωστε αυτόν τον ρόλο θα πρέπει να παίζει το κράτος έτσι και αλλιώς. Να απαιτήσουμε λοιπόν να πάρει όλα τα απαραίτητα μέτρα η κυβέρνηση και το κράτος ΤΩΡΑ και να στηρίξει την κυκλοφορία του Ελεύθερου Τύπου από τους εργαζόμενους.(Διαβάστε σχετικό -"προφητικό"- κείμενο στο τεύχος Φεβρουαρίου 2009 των FC No 40, κάνοντας κλικ στη δεξιά στήλη με τα τεύχη των FC). Αυτό σημαίνει μεταξύ άλλων και το να πάρει η πολιτεία την δημόσια συχνότητα και το όνομα της εφημερίδας από τα ανίκανα χέρια του «ζεύγους» και να τα παραχωρήσει στους εργαζόμενους για να συνεχίσουν την λειτουργία τους. Να μην αποτελούν πλέον περιουσιακό στοιχείο για τους Αγγελόπουλους, το οποίο να μπορέσουν να το μεταπωλήσουν στη συνέχεια, άδειο από τους εργαζόμενους. Είναι προκλητικό την στιγμή που δίνουν 28 δις για να σώσουν τα κέρδη των τραπεζών να κάνουν την «πάπια» για τις ζωές εκατοντάδων εργαζόμενων. Άλλωστε σε μια σειρά από χώρες η πολιτεία παίρνει μέτρα για την κρίση στον Τύπο (πχ μέτρα Σαρκοζί στη Γαλλία κλπ). Τα όποια χρέη έχει δημιουργήσει η «επιχειρηματική δραστηριότητα» του ζεύγους να βαρύνουν αποκλειστικά αυτούς και να υποχρεωθούν να τα αποπληρώσουν αφήνοντας τον Ελεύθερο Τύπο και τον City στους εργαζόμενους τους χωρίς τα βάρη που οι ίδιοι δημιούργησαν.
4.Χρειάζεται οι εργαζόμενοι στον Ελεύθερο Τύπο και το City να οργανώσουν περιοδείες και εξορμήσεις σε όλα τα «μαγαζιά» του κλάδου. Να ενημερώσουν αλλά κύρια να ξεσηκώσουν όλους τους συνάδελφους σε ένα παρατεταμένο αγώνα διαρκείας όχι μόνο για να σώσουμε αυτούς τους εργαζόμενους, αλλά και για να μην αφήσουμε να ανοίξει η όρεξη στους υπόλοιπους εργοδότες. Χρειάζεται να προχωρήσουμε σε όλους τους χώρους δουλειάς σε συνελεύσεις άμεσα που οι ίδιοι οι εργαζόμενοι να αποφασίσουν για την συνέχιση και την κλιμάκωση του αγώνα. Να μην μείνει αυτή η προοπτική στα ανίκανα και αδύναμα χέρια των ηγεσιών της ΕΣΗΕΑ.
5.Να συντονιστούμε με όλους τους υπόλοιπους εργαζόμενους που δίνουν αντίστοιχες μάχες στους δικούς τους χώρους για να σώσουν τις δικές τους δουλειές ανεξάρτητα αν ανήκουν ή όχι στον κλάδο. Οι εργαζόμενοι στο Λαναρά, στο Σκαραμαγκά στον ΟΣΕ στην Ολυμπιακή όχι μόνο πρέπει να βρουν βήμα στον City αλλά πολύ περισσότερο πρέπει να δούμε δρόμους κοινής δράσης, πίεσης προς την κυβέρνηση. Στο κάτω κάτω όλοι στο ίδιο καζάνι βράζουμε πλέον.
6.Να προχωρήσουμε άμεσα σε απεργιακή κινητοποίηση όλου του κλάδου που να πονέσει πραγματικά τα αφεντικά και την κυβέρνηση και αυτό σημαίνει να σταματήσει η έκδοση των φύλλων του Σαββατοκύριακου. Ο στόχος αυτών των απεργιακών κινητοποιήσεων δεν θα είναι απλά η συμπαράσταση στους εργαζόμενους του Ελεύθερου Τύπου και του City, αλλά η απαίτηση από την κυβέρνηση και την πολιτεία να στηρίξει με συγκεκριμένα μέτρα την επαναλειτουργία των δύο μέσων από τους εργαζόμενους τους. Και αν δεν πάρουν το «μήνυμα» εργοδότες και κυβέρνηση να προχωρήσουμε σε απεργιακή κινητοποίηση διαρκείας.
7.Τέλος πρέπει να σταματήσουν τα παιχνίδια στην Ακαδημίας 20. Τώρα γίνεται φανερό το πόσο εγκληματική είναι και καταλήγει άθελά της φιλοεργοδοτική η στάση των παρατάξεων της ΕΣΗΕΑ που αρνούνται να προχωρήσουν στη συγκρότηση προεδρείου στην Ένωση χωρίς τους Σόμπολο και Τσαλαπάτη. Πίσω από τα «παχιά και αριστερά» λόγια, το αποτέλεσμα είναι να μας οδηγούν αυτή την κρίσιμη στιγμή χωρίς συνδικαλιστική ηγεσία στην ΕΣΗΕΑ, να κρεμόμαστε από τους εκβιασμούς της διαρχίας. Τώρα πρέπει να γίνει συγκρότηση του προεδρείου από τους «6» ακόμη και αν η μόνη προγραμματική συμφωνία που θα υπάρχει σαν βάση, και για όσο χρονικό διάστημα κρατήσει θα είναι η αντιμετώπιση της επίθεση τώρα.
8.Συνάδελφοι, συναδέλφισσες, ζούμε σε εποχές κρίσης και για να μπορέσουμε να υπερασπίσουμε τις ζωές και τις δουλειές μας χρειάζονται μεγάλες ανατροπές στον τρόπο που μέχρι τώρα σκεφτόμασταν και παλεύαμε!
UPDATE
Οι εργαζόμενοι στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, συνεχίζοντας τον αγώνα τους για Ενιαίο Ναυπηγείο και Πλήρη Απασχόληση, δηλώνουν συμπαράσταση στους εργαζόμενους στον ΕΤ. Η ανακοίνωση (25 / 6/ 2009) καταλήγει:
«Mε την ευκαιρία θέλουμε να εκφράσουμε την ανησυχία μας για την πλήρη απουσία παρουσίασης του θέματος του Ναυπηγείου και του Αγώνα μας από τα ΜΜΕ, δημόσια και ιδιωτικά. Εμείς πάντως συμπαραστεκόμαστε,. Στους εργαζόμενους του Ελεύθερου Τύπου που έχασαν τη δουλειά τους στο βωμό της ανταγωνιστικότητας και του σκληρού αγώνα του κέρδους και της επιχειρηματικότητας.
Πιστεύουμε ότι δεν υπάρχουν ευνοημένοι απλήρωτοι εργαζόμενοι, αλλά οι άνεργοι είναι μιας κατηγορίας.
Η αλληλοϋποστήριξη και η αλληλεγγύη δεν είναι μόνο ακρογωνιαίος λίθος της Δημοκρατίας αλλά και δείγμα προόδου της κοινωνίας».
